Gutxi edo ezer ez ezagutzen nauen batek galdera hau bota zidan antzerki ariketa batean murgilduta ginela: «Non bizi zara gehiago, orainean, iraganean edo geroan?». Zer pentsatua eta hausnartua eman zidan ariketak, inoiz ez baitiot nire buruari galdera hori egin. Galdera bera burutik inoiz pasa gabe nuela ere esango nuke…

Egun batzuk nituen erantzuna emateko, baina egia da oso azkar argitu nuela misterioa. Orainean bizi naiz gehien, hori argi dut. Adinean aurrera uste dut denoi gertatzen zaigun zerbait dela, baina bizitzan izandako gertaerek ere hori azpimarratzen dutela uste dut. Nik neure kasuan behintzat mugarri batzuk baditut “gaur hemen nago eta bihar ez dakit” pentsatzera eraman nautenak: 18 urterekin torturatu ninduten unea, 28 urterekin espetxetik atera nintzenean eta 38 urterekin nire koinatari bularreko minbizia diagnostikatu ziotenean.

Baina nahiz eta orainean bizi, argi dut iraganean ere bizi naizela edo behintzat garrantzi handia ematen diodala. Azken finean, historia da, nirea eta gurea; batez ere Euskal Herriko historiak pizten dit interes handia eta gertatutakoak orainean eta geroan garrantzi handia duela pentsatzen dut. Beraz, ezin gara iraganaz ahaztu.

Baina nahiz eta orainean bizi gehien eta iraganari garrantzi handia eman, konturatu naiz geroan ere gero eta gehiago bizi naizela, batez ere guraso izan nintzenetik. Izugarri kezkatzen bainau zein mundu utziko diegun ondorengoei. Beldurrez bizi baitut geroa eta ezinegon handia sortzen baitit gure haurrak zoriontsu izango ote diren galderak.

Laburbilduz, orainean bizi naiz gehien, iragana ahaztu gabe eta geroaz kezkaturik. Eta zu? •